Traveling it leaves you speechless, then turns you into a storyteller

Hii people! So we gaan een grote tijdsprong terug maken want het is weer een hele tijd geleden dat ik hier wat geschreven heb. Wat een goed teken is want ik heb het hier veel te druk en te leuk maar ik wil jullie graag op de hoogte houden
Nou vanaf de dagen in Ho Chi Minh heb ik een aantal geschiedenis uitstapjes gemaakt. Zo ben ik naar het war reminants museum, hier hangen allemaal fotos zoals natuurlijk de world famous foto van het meisje dat wegrent van de napalm bommen. Maar er hangt ook een foto die veel indruk op mij persoonlijk maakte, een amerikaanse soldaat houdt glimlachend een vietnamese man vast tijdens de watertorture terwijl hij ook nog een sigaretje rookt, hoe kun je zoiets zo nonchalant doen?! Ik ben ook door de Cu Chi tunnels gekropen, en deze zijn voor westerse toeristen zelfs groter gemaakt, kun je nagaan hoe men hier vroeger jaren in leefde. Enn ik heb geschoten met een MK47, dat was wel even gaaf haha de man moest mijn schouder tegenhouden voor de terugslag maar toch haha! Ho Chi Minh is een gave stad er is veel te doen, we hebben de stad vanaf de 52e verdieping by night kunnen bewonderen en hebben de meest slechte film ooit gekeken in de bios wat super grappig was! Wel was het de eerste stad waar armoede mij echt opviel, waarschijnlijk omdat je hier de zwervers echt op straat ziet liggen en er overal ratten rondrennen. En dan steken we via de Mekong Delta per boot over naar het tweede land Cambodja! Onze reis hier begint in Phnom Penh. Hier gaan we verder op de geschiedenistour die eigenlijk gaat over een nog redelijk recente periode, namelijk het regime van Pol Pot. Dit heeft nog geen 40 jaar geleden plaatsgevonden en tijdens deze periode is ongeveer 1/3 van de bevolking gemarteld en vermoord. Simpelweg het hebben van een goede baan, beheersen van meerdere talen of het dragen van een bril was al reden genoeg om opgepakt te worden. Om inzicht te krijgen in deze periode bezoeken we de Killing Fields en de Tuol Sleng Prison. Erg indrukwekkende en huiveringwekkende plekken om te bezoeken. Plekken waar ook een respectvolle stilte hangt o.a. Omdat het audiotours zijn, dus alle informatie wordt voorzien via een hoofdtelefoon terwijl je langs de massagraven loopt, oog in oog staat met echte menselijke skulls die elk een teken hebben van de marteling die ze ooit ondergaan hebben en de nietsverhullende foto's bekijkt van gemartelde en dode mensen. Het feit dat je echt op de plekken loopt waar dit gebeurd is zoals de cellen en de restanten die hier nog te zien zijn maakt alles levensecht. Voor de rest vind ik P.P geen boeiende stad het is vooral een viezige stad waar je continu aangesproken wordt door tuktuk drivers. Wel zijn hier een aantal mooie tempels en mengen de welbekende monnikken in hun fel oranje gewaden zich in het straatbeeld. We reizen verder naar Kampot, een leuk rustig stadje aan de Mekong waar we op de scooter Bokor Hill verkennen, aan de rand staan van een droge waterval en een verlaten casino bezoeken. En dannnn nemen we vanuit Sihanoukville een zeeziek makende speedferry naar het eiland dat mijn hart gestolen heeft, Koh Rong! Mijn paradijsje! Blauwe zee, witte stranden, gekleurde bootjes, jungle, palmbomen, hangmatten, geen auto's en gezellige barretjes, hippiesdat is Koh Rong. Je komt aan bij de pier die aan het centrum ligt. Dit "centrum" bestaat uit strandtentjes en winkeltjes direct aan het strand dus geen verharde weg. Heerlijk om hier dagenlang zonder schoenen te kunnen rond banjeren! Wat een leven, elke dag starten met een verse fruit salad of fruit shake en genieten van de mooie omgeving! Voor mij heeft dit eiland de perfecte balans tussen een partyscene, relaxen en toch ook actief bezig kunnen zijn. It has it all! Helaas hebben we hier maar 4 nachten geboekt, maar ik ben totaal nog niet klaar om deze plek te verlaten dus met flinke tegenzin stap ik weer op die misselijkmakende ferry richting mainland. We zetten onze reis voort richting Battambang, althans dat was het plan. We stranden weer in Phnom Penh omdat we beide ziek worden en zijn amper in staat om de kamer te verlaten.
Onder andere dit en het feit dat ik gigantische heimwee heb naar het eiland maakt dat ik er de eerste keer tijdens deze reis even fysiek en mentaal door heen zit. Ik heb er geen goed gevoel bij om verder het binnenland in te reizen. Uiteindelijk blijkt de oplossing te zijn dat Nicole en ik allebei onze eigen weg gaan, achteraf gebleken wilden we toch beide andere dingen deze reis en dat is prima! Ik hoef niet lang er over na te denken dat ik weer terug ga naar Koh Rong! Dit was zeker weten de beste beslissing! En ik weet niet of het komt door dat ik terugging of gestopt was met de malariapillen maar ik voelde me al heel snel beter! Ik word met open armen op het eiland ontvangen en heb the time of my life! We redden o.a. enkele kittens in de jungle, ik zwem tussen glowing plankton wat gewoon magie in het water is en ik ga mee op een prive boottocht rondom het hele eiland!! Dit keer vind er ook een meerdaags free flow fire & arts festival plaats dus het eiland is overspoeld met creatieve hippies. Wat een heerlijke relaxte sfeer heerst hier! We maken hier ook nog even een tropische storm mee, met omvallende bomen in de elektriciteitskabels. En een gestrande boot die wij met zn allen weer het water in moeten duwen. Crazyness!! Na nog een geweldige week op het eiland voelt het eindelijk goed om weer verder te reizen want er is nog zoooveel moois te zien! Dus maak ik samen met Trix de 12uur durende oversteek over de grens naar onze eerste bestemming in Laos! Laos is een heel verhaal opzich dusss to be continued! Xxx