Malaysia, Indonesia, destination Netherlands...

16 juli 2017 - Landgraaf, Nederland

Hoihoi inmiddels weer vanuit ons eigen landje, Nederland...  

Zo hier is die dan, mn allerlaatste reisverhaal over dit avontuur!

Wow, ondertussen is het alweer een maand geleden dat ik ben aangekomen in Nederland. ( Na een vlucht van rond de 30uur door allemaal tijdzones, tig keer overstappen, vertraging, ennn het kwijtraken van mijn bagage die pas 4 dagen later kwam opdagen, waardoor ik een nieuw (extra duur!) treinticket moest kopen in Frankfurt). Zie je, allemaal duidelijke tekenen dat ik niet terug had moeten komen haha.                

Maar goed, eerst nog maar even verder schrijven over mijn ervaringen in Azië. Op 16 mei ging ik met ietwat frisse tegenzin op weg naar Maleisië vanuit mijn geliefde Thailand. Maar blijkbaar zijn de plekken waar je het minste van verwacht, vaak de leukste. En dat geldt in dit geval zeker! Aangezien mijn visum in Thailand verliep en ik een paar dagen moest overbruggen voordat ik naar Indonesië ging, heb ik besloten om naar Maleisië te gaan omdat dit het makkelijkste was vanuit Thailand. En wat een makkelijke grensovergang was dit! Vanuit Krabi heb ik enkele uren in een minivan gezeten richting Hat Yai, de dichtstbijzijnde plaats in Thailand bij de grens. Hier moesten we eerst een stempel halen om Thailand te verlaten, dit duurde echt maar 5 minuutjes.. om vervolgens een stukje verder met tas en al uit het busje te stappen. Even een stempel laten zetten in ons paspoort om Malaysia in te gaan in een heel klein ouderwets gebouwtje en that's it. We waren de grens over en ik was in mijn vijfde land, Maleisië! Onderweg zag ik al een seven/11 voorbij flitsen dus ik werd al wat meer happy. Ookal bleek achteraf dat deze 7/11 niet te vergelijken is met de Thaise variant haha. Na nog 2 uurtjes in de minivan bereiken we dan het centrum van Penang. Heel slim, op dit moment was ik totaal vergeten bij welk hostel ik een overnachting had geboekt, dus ik moest eerst nog een plek zoeken met wifi. Wat ook nog tegen betaling moest dus ook eerst nog Maleisisch geld zien te fixen. Meteen valt wel weer de behulpzaamheid van de mensen hier op. Dus joh alles komt altijd goed dus ook deze avond. De eerste indruk van dit stadje is al goed, ik loop door een leuk straatje genaamd "LoveLane" waar leuke barretjes zijn en leuke live muziek klinkt. Later blijkt dat ik hier zowat elke avond zal vertoeven, want barretjes met live muziek zijn echt mijn place to be 's avonds. Maar de dag erna ga ik de stad pas echt bezichtigen. Het is een stad zoals ik nog niet eerder had gezien in Azië. Hier zijn de Engelse invloeden uit de koloniale tijd nog heel erg terug te zien. Vooral in de stijl van de gebouwen en de straatnamen. Zoals Lebuh Dickens of Lebuh Campbell... Wat een artistieke stad is dit trouwens, overal is prachtige street art te vinden. Dit is ook meteen de toeristische trekpleister van deze stad. Ik voel mij hier zeker op mijn plek als ik door alle straatjes dwaal. Even later vang ik ook opeens enkele Thaise woorden op, dus ik meteen op dit groepje af en het bleken inderdaad Thaise mensen te zijn, met 1 Maleisische jongen die zijn Thaise familie rond het leiden was. Hij heeft mij  dan ook rondgeleid door heel Penang en de lekkerste dingen laten proeven, zoals een beroemd Penangs ijsje, het is een ijsbal met siroop. Ook is er een specialiteit, ook een ijs. dit is gemaakt van groene noodles en bonen. heel apart haha! En uiteraard het gerecht van Penang, "Laksa". Dit is een heerlijk gekruide noodle soup, yummieee!! We hebben allemaal soorten musea bezocht, en zijn naar Penang Hill geweest. Hier ga je met een kabelbaan omhoog en heb je een prachtig uitzicht over de hele stad! Ook ben ik er een keer in mn eentje op uit gegaan op de scooter om een lijstje af te gaan die een vriend had beschreven met plekken die ik volgens hem echt moest zien, althans "alleen". Toen ik na mijn kommetje Laksa er even lost uitzag, kijkend op mijn kaart, werd er meteen aangeboden me de weg uit te leggen, en uiteindelijk bedacht een lieve Chinese jongen van mijn leeftijd om mij ook gewoon de hele dag rond te leiden en te voorzien van giga veel informatie. Hij wist zoooveel te vertellen over de stad en de tempels en de betekenis van zowat elke god, en versieringen in de tempel. Echt waanzinnig interessant! Ook ben ik hier geblessed door een master van een tempel. Dit zijn allemaal ervaringen waar je toevallig in terecht komt maar als "gewone" toerist amper in terecht zal komen. Ik dacht trouwens dat ik al heel wat gewend was qua Aziatisch verkeer, nou het verkeer in Maleisië is dan weer next level haha. Hier denkt iedereen dat hij de weg voor zich alleen heeft en hanteert dan natuurlijk ook totaal geen regels. Toch vind ik het heerlijk om hier door heen te sjeezen op een scootertje. Wat ik heel apart vond in Penang om te zien is hoeveel geloofsovertuigingen hier blijkbaar vredig naast elkaar kunnen leven.. Ik heb hier vanuit een punt, een Thaise tempel, Birmese tempel, een kerk en een moskee zien liggen. En iedereen lijkt elkaar te respecteren en goed met elkaar om te gaan. Hier leven ook zoveel nationaliteiten bij elkaar dat ik amper een goed duidelijk beeld heb van een "typische" Maleisische inwoner. Maar deze diversiteit vind ik juist interessant om te zien.                                                                                                                                                                                                                                                                                                Toen ik er een dag op uit ging om, in eerste instantie in mn eentje naar Monkey Beach te gaan, stap ik in de bus waar ik klein geld moest hebben terwijl ik op dat moment alleen groot geld in briefjes had. Dus op het moment dat ik dit wilde gaan wisselen, zegt zo'n jongen ach kom maar ik betaal dit wel even. Vervolgens vraagt hij waar ik heen ga, en aangezien hij toch niks meer te doen had die dag heeft hij even spontaan besloten om mee te gaan, haha zo makkelijk kan dat gaan! In Nederland zou dit volgens mij echt niet snel geburen. En ookal wilde ik er eigenlijk alleen naar toe gaan, toch werd het een super leuke dag! Toen we uit de bus stapten hadden we beide geen idee waar we naar toe moesten dus dat begon al goed haha, maar na een tijdje gelopen te hebben zaten we toch goed, en ik had gehoord dat het maar een half uurtje lopen zou zijn naar het strand... nouuu na 1.5uur ploeteren en klauteren door de jungle kwamen we dan eens aan op Monkey Beach haha! Haha maar dit was het zeker waard, wow wat een mooi verstopt pareltje is dit! Hier is het echt wat je van een strandleventje verwacht, enkele houten hutjes met verder niks dan uitzicht op de zee, prachtig! Onderweg zagen we ook nog een kleine variant van iets wat op een komodovaraan lijkt in het wild! Ook bleek er op het strand een vuurtoren te zijn die we echt moesten bezichtigen. Alleen hadden we hier ook even de afstand verkeerd ingeschat. We moesten ongeveer een uur lang trappen lopen omhoog! En dit in die enorme hitte met maar een half flesje water die we dus met zijn tweetjes moesten verdelen. Maar ey ook hier hebben de top bereikt en van het mooie uitzicht kunnen genieten, om vervolgens weer die lange weg omlaag te lopen. En vanuit het strand konden we gelukkig een bootje pakken naar het vaste land weer, wat een leuk avontuurlijk dagje was dit weer!                              

Maar na een geweldige tijd te hebben gehad hier in Penang en weer geweldige mensen te hebben leren kennen ( Ik kon hier ook echt ’s Avonds van bar naar bar gaan en overal wel mensen tegenkom die ik kon haha), is het weer tijd om naar de volgende bestemming te gaan. Jezus wat ben ik slecht geworden in het verlaten van mensen en plekken tijdens deze reis. Zodra ik het ergens echt heel erg leuk heb en me op alle gebieden thuis voel zou ik gewoon willen dat het voor lange tijd zo kan blijven. Maar helaas, dit afscheid nemen is voor mij toch wel een groot nadeel aan het reizen wat ik tot nu toe heb ervaren.                                                                                                                                                      Maar goed, Indonesië staat op de planning dus om een collega/vriendin van de post uit Nederland te meeten. De nacht voordat we vertrekken naar Kuala Lumpur verblijf ik bij de familie van een vriend die mee zal reizen. En omdat in deze nacht de ramadan start, gaat de moeder uitgebreid koken midden in de nacht. Dus hier zit ik dan bij een Maleisische familie thuis, aan de start van de ramadan om 6uur   ‘S morgens een uitgebreide culinaire maaltijd te nuttigen. Dit is ook weer zo'n bijzondere ervaring die een random toerist niet snel mee zal maken! Nou we komen lekker vroeg aan op het vliegveld van KL om te vliegen naar Jakarta. Maar blijkbaar kan men zelfs een vlucht missen als je verdorie al 5 uur vantevoren aanwezig bent! Damn! Het overkomt me normaal echt nooit maar ik had me totaal vergist in de tijd! Ik dacht dat we om 09:50 bij de gate moesten zijn, maar dit bleek dus de tijd te zijn dat het vliegtuig vertrok.. en ja hoor we konden ons vliegtuig nog net weg zien rijden vanaf de gate... nou dit was meteen het begin van 3 weken afzien! Na Diana op de hoogte te hebben gebracht en een nieuw ticket te hebben gekocht hebben we die dag toch nog een vlucht en komen we een aantal uren later aan in Jakarta. Hier blijven we maar 1 nachtje.. een nacht waarin we werden lekgestoken door muggen btw. En we nemen de trein naar Bandung. Hier hebben we wel een sjiek felblauwe zwavelmeer gezien (waar iedereen weer als met een filmster met mij op de foto wilde haha), een mooie theeplantage en lekker gechillt in een hotspring. Maar verder is Bandung ook maar een drukke en vieze stad, wat eigenlijk voor heel Indonesië wel geldt. Dit hadden we eigenlijk totaal niet verwacht. Als je hier in een minivan rijdt kom je gewoon uren amper vooruit omdat het er zo gigantisch druk is. Verder zijn we nog naar Pangandarang, Yogyakarta en, Bali (Ubud & Kuta) geweest. Pangandarang was wel heel mooi, hier zijn we met een tour mee geweest en hebben we een zeer actieve dag beleefd, we hebben hier de hele dag gezwommen in kolkende rivieren en van watervallen afgesprongen, en aan rotsen gehangen waar miljoenen mini krabbetjes op zaten! En ook heb ik hier voor het eerst gesurft! Dit is zeker iets wat ik nu van mijn bucketlist kan afstrepen, want dit wil ik al doen sinds ik op jonge leeftijd altijd naar Rocket Power keek haha! In Yogya namen de mensen van ons hostel ons mee naar een super lekkere foodmarket waar we natuurlijk van alles hebben geproefd (hier was ik helemaal gek van de stickyrice gevuld met kip omhuld met een dun pannenkoekje). Terwijl zijzelf niks mochten eten in verband met de ramadan. Maar om 05;29 pm schalt dan een gebed door de luidsprekers door de hele stad, wat het seintje geeft dat de zon onder is en dat vanaf dat moment gegeten mag worden. Iedereen start dan eerst met iets te drinken omdat het moeilijk verteerbaar is om meteen aan eten te beginnen. Ook hebben we hier een super interessant gesprek gehad met een leeftijdsgenootje over de Ramadan en het Islamitische geloof en wat het voor haar inhoudt om moslim te zijn.

Ik heb geen idee waar google haar plaatjes van een Bali met felblauwe zee en parelwitte stranden vandaan haalt. Maar wij hebben het niet gezien! Wel hebben we hier 2 mooie en ook meteen de meest toeristische tempels bezocht. Pura Uluwatu en Pura Tanah Lot. En dan hadden we ook nog 2 tours gedaan om de Bromo Vulcano en the blue fire te zien. Maar helaas waren we ook nog alledrie ziek op dat moment!! Even dachten we zelfs dat ik malaria of dengue had, omdat de symptomen zo erg overeen kwamen en ik me zo gigantisch slecht voelde. Uiteindelijk ben ik toch maar naar een dokter gegaan wat ik echt niet snel doe, maar dit was echt zo'n klein volksdoktertje waar ze even met een stethoscoop te werk ging en koorts deed meten en thats it haha. Nou ik kreeg wel pilletjes mee die de koorts zouden verlagen, en ik moet zeggen na een tijdje is het inderdaad gewoon over gegaan gelukkig! Maarja die tours hebben we dus wel gedaan. En dat betekent midden in de nacht opstaan om eerst een sunrise te bekijken en daarna de Bromo vulkaan te beklimmen, hier kom je dus aan op een vlakte bedekt met zwart zand, en allemaal paarden, met een begeleider met felgekleurde dekens om zich heen. Men wilt dus dat je natuurlijk tegen betaling zo'n paard huurt om je naar boven te brengen, nou mooi niet! Zo zielig voor die dieren dus wij hebben alles gelopen! Wat een klim maar het was het wel waard. Eenmaal boven aangekomen heb je echt vol zicht op de nog actieve krater, je hoort de vulkaan gewoon actief te werk gaan onder de grond en er komt ook een gigantische witte rookpluim uit de krater. Wat een wonder der natuur!                                                                                                                                               En dan de nacht erna de blue fire op Ijen vulcano. Nou het zou een wandeling worden van 45 minuutjes ( uiteindelijk bleek dit 2.5 uur te zijn, one way! Ook nog 1.5uur terug). Omdat we alledrie zo zwak zijn als maar wat en dus erg langzaam, raken we al snel de groep en de gids kwijt. Dus daar lopen we dan alleen in het donker... super gevaarlijke afdalingen over scherpe rotsen. En dan hebben wij het zwaar, terwijl de mijnwerkers daar gewoon op hun slippertjes met 2 zware manden vol fosfor dag in dag uit op en neer denderen. Hier kregen we ook gasmaskers op haha we leken wel figuren uit een of andere film. Het blue fire opzich stelde eigenlijk helemaal niks voor, we zagen wel lichtelijk iets van blauwe vlammen. Het blue fire is een natuurlijke reactie van het verbranden van fosfor. Natuurlijk wel interessant om eens gezien te hebben, vooral omdat dit maar op twee plekken in de hele wereld voorkomt! 

Zo, dit was wel zo'n beetje wat we allemaal hebben meegemaakt in Indonesië. Niet dat ik graag naar huis wilde, maar ik was zeker blij dat ik hier weg kon. Sorry, maar wat een zwaar overrated land is Indonesië. Er hangt een hele grimmige sfeer, mensen zijn hier echt alleen maar op je geld uit, en tuurlijk ben ik ondertussen heel wat gewend in Azië, maar hier is werkelijk niks goed geregeld en alles is extreem vies en/of kapot. Oke, dit was mijn subtiele mening haha. Ook ben ik nog even in mn billen gebeten door een aap bij een tempel! WTF! Ik schrok me dood toen ik gewoon liep en opeens 4 poten om me heen voelde! Haha dus dit was een once in a lifetime visit, maarja dan weet ik dat ook weer anders bleef ik er wel nieuwsgierig naar!

Maarja na 5 maanden in Zuid-Oost Azië vertoefd te hebben, voor mijn gevoel helemaal ingeburgerd te zijn en eindelijk overweg te kunnen met de bumgun haha, wordt het toch tijd om het vliegtuig richting Europa te pakken....In het vliegtuig verbaas ik me eerst nog even over de ramen die vanzelf blinderen waardoor ik dus bijna de hele reis dacht dat het nacht was haha! Vanaf Bali, vlieg ik via KL en Oman naar Frankfurt. Heel gek om dan weer totaal andere landschappen voorbij te zien komen in de trein richting Keulen en al helemaal om alles weer te gaan herkennen hoe meer we in de richting naar thuis rijden. De eerste paar dagen was het natuurlijk leuk om iedereen hier weer even te zien en te spreken. Maar toch voelt alles anders. Ook besef ik weer des te meer dat Nederland echt niet de plek voor mij is. Dus mijn ticket terug naar Maleisië is al geboekt voor 2 september... om vervolgens mijn geliefde stad Chiang Mai ook weer te bezoeken om dan alles te gaan regelen voor mijn volgende droom... het verhuizen naar Chiang Mai!

Well, ik hoop dat jullie allemaal een beetje genoten hebben van mijn verhalen. Ookal is het lastig om alles te verwoorden en zo gedetailleerd maar toch beknopt mogelijk te beschrijven. Ik heb iniedergeval intens genoten van de hele reis en alles wat ik heb mogen meemaken en ervaren en iedereen die ik heb ontmoet!        

 "To travel is to live, fill your life with adventures, not things. Have stories to tell, not stuff to show".                                                                                                                                          

 xxx

1 Reactie

  1. Marina de Groot:
    17 juli 2017
    Hey meisje , geweldig dat wat je allemaal doet. Ik ben heel jaloers maar gun het je van harte.
    Vind het een voorrecht om je te kennen.
    Groetjes Marina.